Coraz częściej słyszy się o tkaninie bambusowej jako o naturalnej, zdrowej, a przy tym ekologicznej alternatywie dla tradycyjnej bawełny. Wzbudza to jednak pewne wątpliwości – czy rzeczywiście możliwe jest tworzenie miękkich tkanin z twardego bambusa w sposób, który nie szkodzi środowisku? Chcemy przybliżyć temat tkaniny bambusowej, omówić jej korzyści i potencjalne kontrowersje.
W ostatnich latach na fali popularności jeździły skarpetki wykonane z bambusa – według producentów, idealne połączenie naturalnych właściwości i funkcjonalności. Bambus jest również surowcem do produkcji eleganckich szalików, wygodnych pościeli, odzieży dziecięcej, a także tradycyjnych elementów ubioru.
W krajach azjatyckich bambus (Bambusa) od wieków służył różnorodnym celom – od budownictwa, przez wyposażenie wnętrz, aż po papier. Już pod koniec XIX wieku, dokładnie w 1894 roku, Philipp Lichtenstadt zarejestrował patent na przetwarzanie bambusa na włókna, które umożliwiały produkcję lin, sznurów, tkanin czy pulpy papierowej. Niestety, z powodu wysokich kosztów importu z Azji, wynalazek ten nie zdobył popularności.
Na bambus jako surowiec do produkcji tkanin wrócono dopiero po stuleciu. To właśnie w 2001 roku naukowcy z Uniwersytetu Pekińskiego stworzyli pierwszą tkaninę z bambusa. Od 2004 roku zaawansowane procesy technologiczne przyczyniły się do wzrostu popytu na ten materiał – stał się on relatywnie tani i oferował wysoką jakość. W ciągu kilku lat tkaniny bambusowe znalazły zastosowanie nie tylko w odzieży, ale również w medycynie i higienie.
Bambus jest trawą z rodziny wiechlinowatych – tej samej, do której należą pszenica czy żyto. Charakteryzuje się zdrewniałymi łodygami, które bardziej przypominają pień drzewa niż źdźbło. Bambus, typowy dla ciepłych krajów azjatyckich, posiada liście utrzymujące kolor przez cały rok i potrafi osiągnąć nawet 20 metrów wysokości!
Zapotrzebowanie na bambus sprawiło, że jego uprawa rozprzestrzeniła się na tereny daleko poza Azję i strefę tropikalną – od Japonii po Argentynę, od poziomu morza do wysokości nawet 4000 m n.p.m. Bambus nie jest rośliną wymagającą – znakomicie radzi sobie na różnych rodzajach gleby i dobrze toleruje suszę oraz niższe temperatury. Łatwo się rozmnaża wegetatywnie, co czyni go idealnym do zapobiegania erozji gleby. Uprawiany bambus nie wymaga dużej ilości wody – znacznie mniej niż bawełna – oraz sztucznych środków ochrony roślin.